24 yaşındaki genç kadın Christie Begnell, bir süre önce anoreksiya tedavisi gördü. Ve tahmin edeceğiniz üzere, bu süreç onun için hiç kolay değildi. İşte Christie de, yaşadığı bu zor süreci, çizdiği illüstrasyonlarla anlatmaya çalıştı. Şimdi onun hikayesi eşliğinde, çizdiği bu anlamlı illüstrasyonları sizlerle paylaşacağız. Ancak baştan uyaralım, bu çizimler yeme bozukluğuyla ilgili oldukça hassas görüntüler içeriyor…
“Kilolarımdan kurtulmak için diyet yapmaya başladım, ancak bu durum çok kısa bir süre içinde takıntıya dönüştü.”
Christie’nin ilk yeme bozukluğu belirtileri, ailesinden uzakta üniversite, iş gibi problemlerle karşılaştığı sırada başlamış. O, bu durumu şu sözlerla anlatıyor:
“Kafamdaki intihar düşüncelerinin ve kendime olan nefretimin zirveye ulaştığı bir dönemde kilo almaya başlamıştım. Kilolarımdan kurtulmak için diyet yapmaya başladım, ancak bu durum çok kısa bir süre içinde takıntıya dönüştü.”
Christie, anoreksiya illüstrasyonlarını “Me & My ED” (Ben & Yeme Bozukluğum) isimli bir kitapta bir araya getirdi.
“Obezite
Sakın bir daha yemek yeme
Sen değersizsin
Kimsenin seni beğenmemesinin nedeni bu
Sen hiçbir şeyi doğru yapamazsın
Çok kilolusun
Sen bir hatasın”
Christie’nin çizimlerinde, anoreksisini “Anna” adında bir karakter temsil ediyor…
“İstenmeyen, şişko, tembel, değersiz, yalnız, işe yaramaz, beceriksiz, çirkin, önemsiz, obez… Bu kelimeler beni tanımlıyordu.”
“Anna benden farklı biriydi. Yeme bozukluğu da benden kaynaklanmıyordu. Anna’nın benim için farklı sebepleri, farklı hedefleri ve farklı değerleri vardı. Onu benden farklı biri olarak tanımlamak, onu takip etmemem için bana güç verdi.”
“Hastalığımın ilerlediği dönemlerde Anna’yla o kadar iç içe geçmiştim ki, kimin konuştuğunu ayıramıyordum. Ancak iyileşme sürecine geçtiğim zamanlar, ‘Şimdi konuşan ben miyim, yoksa Anna mı?’ diye sormaya başladım.”
Görsellerden oluşan bir günlük tutmanın, Christie’ye çok büyük bir yardımı oldu…
O, bu çizimlerin nasıl iyileşmesine sebep olduğunu şu cümlelerle anlatıyor:
“Buradaki kilit nokta, kafanızda olup biten şeyin orada kalmasına izin vermemek. Sorunlarımız hakkında ne kadar çok konuşur ve onlarla ilgili yardım istersek, çözüme yaklaşmamız da o kadar kolay olur.”
Ama iyileşme süreci Christie için hiç kolay olmadı. Vücut kitle endeksi sağlıklı olduğunu söylediği için, ona uzunca bir süre yardım edemediler…
Bir süre sonra, Christe sıkça tekrar eden intihar düşüncelerini dile getirmeye başladı ve bu sayede psikiyatrik birime yönlendirildi. Ancak doktoru, kilosunun normal olduğunu ve ortada büyütülecek bir şey olmadığını söyledi. Tüm bunların sonunda ise Christe kendi özel sağlık sigortası sayesinde gerçek bir yardım alabildi.
Neyseki çizimleri ona çok iyi geldi ve kısa bir süre içinde kendisini toparlamaya başladı…
Christie, düşünceleri onu rahatsız ettiğinde oturup onlara odaklanmak yerine, bunları çizimleriyle kağıda dökmeyi tercih ediyordu. Sonra da bunları erkek arkadaşına ya da psikiyatristine gösteriyordu. Artık kendisini çok daha iyi hisseden Christie, kimsenin ona kendini kötü hissettirmesine izin vermediğini söylüyor.
Christie, şu an, hem çıkaracağı kitap için çalışıyor hem de önümüzdeki sene çıkarmayı düşündüğü online dergi için illüstrasyonlarına devam ediyor…
“Burada insanlara ulaşması gereken bir mesaj olduğunu düşünüyorum. Yeme bozukluğu, tahmin edilenden çok daha fazla korkunç; tıpkı bir akıl hastalığı gibi. İnsanları bu konu hakkında daha fazla bilgilendirmek ve bu sayede yalnız hissetmelerinin önüne geçmek istiyorum. Bundan sonra da, her geçen gün daha fazla kişiye ulaşmak için çalışacağım…”
Kaynak: BuzzFeed
